เพียงเจ้าหลง ไปยึดมั่น ในใจกาย
อย่าลุ่มหลง ในตัณหา ทะยานอยากจะลำบาก ทนทุกข์ ไม่จางหายเพราะโทสะ อีกโมหะ ขังใจกายจึงวอดวาย เพราะกืเลส เผาในทรวง
อันเหล่ามาร คอยเอื้อมมือ ฉุดลากเจ้ามันคอยเฝ้า อยู่ในใจ ไม่ห่างหายเพียงเจ้าหลง ไปยึดมั่น ในใจกายมันโผล่กาย เอื้อมมือคว้า ไปกลืนกิน
อีกอารมณ์ ความรู้สึก ที่มันสร้างไม่ละวาง ก็เสร็จมัน ไม่เหลือหลอตกเป็นทาส ต้องชดใช้ ไม่เคยพอทุกข์จริงหนอ ทุกข์ซ้อนทุกข์ กรรมซ้อนกรรม
จงหยุดเถิด หยุดหลงไหล ในทุกสิ่งเพียงแค่อิง อาศัย แล้วเลือนหายจงน้อมรับ ธรรมคำสอน มาจางคลายเพื่อสลาย ปวงกิเลส สู่ นฤพาน.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น